O Alcalde socialisto de Vigo é condenado pola xusticia a derrubala de urxencia pero segue negándose

segunda-feira, 16 de fevereiro de 2015

O cara ao sol vermello

Ramiro Alfonso Castro Dono
Xosé Manuel Suárez
Blog literario, político, educativo... 16/2/15
Obra do poeta estradense e secretario do Partido Galeguista da Garda, Ramiro Alfonso Castro Dono, que para escapar da represión franquista de primeira hora despois da sublevación militar de 1936, pasou dez anos agachado no faiado da súa casa, saíndo en ocasións disfrazado para botar unha man en tarefas domésticas e para alternar escondites noutras casas de familiares e amigos.

Castro Dono, poeta novo e de grande talento, de obra hoxe descoñecida para o público, pero é preciso que se saiba que algúns dos versos de combate que circularon anónimos por aqueles anos da longa noite de pedra, son da súa autoría. É o caso do "Cara ao Sol fachí" que escribiu na casa de Manuel García Barros (Ken Keirades). Debe pois corrixir a súa referencia Claudio Rodríguez Fer na súa magnífica obra "A literatura galega durante a Guerra Civil (1936-1939)" pois suxire que pertence ao propio García Barros.

"Car'ó sol coa camisa bermella,
estrela e fouce ó curazón
chimparei ós fachis pol-á orella
da céltiga nazón.

Formarei na troupe libertaria

da rebel Galiza proletaria:
que d' América virá,
pr' acá coa estrela da libertá.
Si che din qu'inda está alí,

sorrí,

que axiña a verán aquí.
Voltarán d' América os fuxidos

ós nosos mártis a vingar
e andarán os fachis encollidos
sin ter pra onde liscar...

Volverá o abrente da fartura

que en chegando os roxos se asegura.
¡En pé galego, érguete xa,
qu'en Galiza alborexando está!"
 

Nenhum comentário:

Postar um comentário